Rozdział 1

Miło siedzieć wieczorami samemu na plaży , wpatrywać się w gwiazdy , w fale ... Dzisiejszą ciszę przerwał gwałtowny telefon .
- Alicia , wracaj do domu , natychmiast .
Tak , jestem Alicia i jestem Polką , chyba . Moja matka jest Hiszpanką , a tata Polakiem . Ja też się urodziłam już w Polsce , ale mama uparła się , żebym miała hiszpańskie imię . Czasami byłam przez to obiektem wyzwisk , ale podobno mój chrzestny był sławny . Nie znałam go , ale to jednak jakieś pocieszenie . Może kiedyś mama mi go przedstawi .
- Ale dlaczego mamo ?
- Nie dyskutuj . Szybko .
Ubrałam moje nie najnowsze rzymianki i ruszyłam w stronę wyjścia . Mokry piasek trochę kuł w stopy , ale to całkiem miłe uczucie . W każdym razie można się przyzwyczaić .
- Siema mała , gdzie uciekasz ? - zapytał jakiś pijany młodzian
- Nie tam gdzie ty .
- Ostrra , lubię takie .
Pokazałam mu przez ramię środkowy palec i skierowałam się w stronę domu . Zastałam w nim zapłakaną mamę . Taty nigdzie nie było . O tej porze już zwykle był w domu .
- Co się stało ?
- Tata ... nie żyje . - powiedziała i zaniosła się płaczem .
Łzy stanęły mi w oczach . Jakoś specjalnie dobrych relacji z nim nie miałam , ale nigdy nie myślałam , że go zabraknie , że umrze . Przez płacz mama poinformowała mnie , że zginął w wypadku samochodowym . Jechał po alkoholu i stracił panowanie nad kierownicą .
Nie wiem jak wytrzymam . Będę musiała iść do pracy , bo w tym kraju z nędzną wypłatą mamy nie pożyjemy zbyt długo .

Był czwartek , trzy dni po tej strasznej informacji . Dzień był zdecydowanie chłodniejszy niż te poprzednie . Temperatura sięgała 20 stopni . Najpierw godzinna msza , a potem ceremonialne przejście na cmentarz . Mama wiedziała jakim uczuciem darzę kościół , ale to była wola ojca . Gdzieś daleko od wejścia pod płotem go zakopali . Nadal nie mogłam uwierzyć w to co się stało , choć nie płakałam , nie miałam nawet takiej ochoty . Wszystkie uczucia zamknęłam w sobie .

Ostatnio w szkole stałam się bardziej popularna , a wydawało mi się , że śmierć rodzica raczej mnie bardziej od wszystkich odizoluje . Wszyscy znali moje imię , znali moje pochodzenie i sytuację . Wszystkim było dziwnie przykro . Nawet dwie lamy z trzeciej klasy się do mnie uśmiechnęły . Z nimi akurat miałam najmniejszą ochotę rozmawiać .
- Alicia .! Czekaj . - zawołał Dawid
Tamte lamy odwróciły się i popatrzyły w moją stronę gniewnym spojrzeniem . W końcu to do mnie podbiegł chyba najprzystojniejszy chłopak w szkole . Przynajmniej ja tak uważałam . Podkochiwałam się w nim od pierwszego dnia w tej szkole . Dawid był teraz w trzeciej klasie , ja w drugiej .
- Eee ... Cześć . - wymamrotałam jak już mnie dogonił
- Masz z kim wracać do domu ?
- Chyba nie ..
- Mam nadzieję , że nie odmówisz i pozwolisz się odwieźć do domu ?
- Jasne . - powiedziałam i wymusiłam uśmiech
- Słuchaj , wiem co się stało , cała szkoła wie , ale wyluzuj trochę .
- To nie jest takie proste . - W moich oczach pierwszy raz od kilku dni pojawiły się łzy .
Dawid przytulił mnie i obejmując ramieniem skierował w stronę parkingu . Kiedy zatrzymaliśmy się obok ścigacza nie umiałam wydobyć z siebie ani jednego dźwięku .
- Co cię tak zatkało ? - zapytał mnie , kiedy skończył chować  mój plecak
- N-nic .
- Nie bój się , nie szturmuję aż tak bardzo ulic .
Znowu mnie przytulił , ale teraz padło na mnie więcej nieprzyjemnych spojrzeń .
Wsiadłam na ścigacza i objęłam Dawida w pasie . W czerwonym kasku było mi całkiem do twarzy . Kiedy ruszyliśmy stłumiłam krzyk . Kiedy trochę przyspieszyliśmy ścisnęłam chłopaka trochę mocniej . Chyba uznał to za wyraźny znak , że nie ma jechać szybciej , więc sunęliśmy ulicą , choć wiedziałam , że nie jedziemy do domu .
- Gdzie jesteśmy ? - zapytałam .
- Musisz się trochę odstresować , więc uznałem , że tu będzie dobrze ...
Widziałam przed sobą wielką polankę . Trochę dalej był las , a na jego skraju chatkę z jakąś restauracją .
- Ale ... Dawid ... Ja nie mam pieniędzy , żeby ...
- O nic się nie martw . O wszystkim pomyślałem .
- Ale nie możesz ... Prawie mnie nie znasz .
- Może to ja będę decydował co mogę a co nie , okej ?
- Nie będziesz sam decydował o sprawach , które dotyczą mnie .
- Ale o tej kwestii sam nie decydowałem .
- O czym ty mówisz ?
- To nie jest do końca mój wybór w ...
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
Wybaczcie , że aż tyle musieliście czekać na rozdział 1 . Miło widzieć już 2 komentarze , ale liczę na więcej . ;D
A więc Alicia i Dawid wędrują do zakładki bohaterowie .
Następny rozdział w sobotę . ;*